Ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία

Η δοκιμασία που καλούμαστε να περάσουμε δεν έχει προηγούμενο. Βέβαια η δική μας γενιά και εννοώ η γενιά των ..άντα και πάνω, τα έχει δει όλα. Ζήσαμε από την ασπρόμαυρη τηλεόραση στην απόλυτη τεχνολογία, η οποία καλπάζει και φτάνει σε σημείο να μην μπορούμε να την παρακολουθήσουμε. Ζήσαμε το μιλένιουμ, από τη δραχμή στο ευρώ, Ολυμπιακούς Αγώνες, γρίπη πτηνών, αγελάδων, μεγάλη οικονομική κρίση που στη χώρα μας έκανε ρεκόρ διάρκειας. Δε μας έφταναν όλα αυτά ,καταλήξαμε σήμερα σε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο της ίωσης, που κατάφερε να μας κάνει να φοβόμαστε το συνάνθρωπό μας και να αναρρωτιόμαστε για το μέλλον. Να αναρρωτιόμαστε για το αν πρέπει να αλλάξουμε γενικά τον τρόπο που ζούμε και το μοντέλο που εργαζόμαστε. Μετά από κάθε μπόρα όμως έρχεται η ξαστεριά και πρέπει να αναλογιστούμε ποια είναι τελικά τα οφέλη από μια τέτοια κατάσταση. Για ένα πράγμα να είσαι σίγουρος ότι μόλις βγούμε και πάλι εκεί έξω θα είμαστε πιο δυνατοί, πιο ώριμοι, να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις, και πάνω από όλα πιο Ανθρωποι.

"Και όταν η καταιγίδα θα έχει περάσει, δε θα θυμάσαι πως τα κατάφερες και πως επιβίωσες. Δε θα είσαι καν σίγουρος εάν η καταιγίδα όντως τελείωσε. Ενα πράγμα είναι μόνο σίγουρο. Οταν θα περάσει δε θα είσαι ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν πριν ξεκινήσει" - Hakuri Murakami